Czy rentgen zębów jest groźny?

Odpowiedź jest prosta: rentgen zębów wiąże się z tak niewielkimi dawkami promieniowania, że trudno mówić o zagrożeniu zdrowia pacjentów, szczególnie w przypadku sporadycznego kontaktu z rentgenem. Oczywiście, prześwietlanie zębów nie powinno należeć do codziennego rytuału, ale absolutnie nie warto bać się jego negatywnych skutków przy rozsądnym korzystaniu. Dawki promieniowania rtg wykorzystywane do zdjęć cyfrowych zębów są zredukowane nawet do 80% w porównaniu do tradycyjnej metody z wykorzystaniem kliszy. Są one ustalane komputerowo, indywidualnie dla każdego pacjenta.

Może warto zrezygnować z prześwietleń zębów?

W żadnym wypadku! Jeśli stomatolog poleca wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, oznacza to, że istnieją ku temu ważne przesłanki.

W wielu przypadkach bez zdjęć zębów lekarz nie jest w stanie zdiagnozować problemu lub skontrolować przebiegu leczenia.

Warto też pamiętać o sytuacjach, kiedy to właśnie prześwietlenie pozwala wykryć różnego rodzaju ukryte schorzenia (np. nowotwory jamy ustnej).

Jakie są rodzaje zdjęć RTG wykorzystywane w stomatologii?

Zdjęcia punktowe rtg zębów (rentgen punktowy zębów). Zdjęcie rtg punktowe RVG pojedynczego lub kilku zębów mogą być wykonywane w projekcji:

• ortoradialnej
• skośnej przedniej lub tylnej
• skrzydłowo-zgryzowej
  Ten typ zdjęcia jest wykorzystywany w diagnostyce próchnicy zębów oraz stanów zapalnych miazgi zęba i tkanek okołowierzchołkowych korzeni zębów. Zdjęcia „punktowe” zębów naszych Pacjentów wykonujemy podczas zabiegów na fotelu dentystycznym za pomocą aparatu Kodak 2200 oraz cyfrowego systemu odczytu obrazu w postaci skaneru Vista Scan firmy Durr Dental.

Zdjęcia panoramiczne rtg zębów (rentgen panoramiczny zębów, pantomogram)

Zdjęcia cefalometryczne rtg zębów (rentgen cafalometryczny zębów). Umożliwiają one bardzo dokładną diagnostykę wad ortodontycznych oraz precyzyjne planowanie leczenia ortodontycznego.

Tomografia komputerowa. Badanie to wykorzystuje się w określonych przypadkach przed leczeniem implantologicznym oraz w przypadku niektórych procesów chorobowych kości szczęk i żuchwy, stawów skroniowo-żuchwowych oraz zatok szczękowych.