Jak długo trwa leczenie implantologiczne?

Najczęściej w szczęce górnej, po założeniu implantu, należy odczekać ok. 4-6 miesięcy, następnie odsłonić wszczepiony implant i dopiero wówczas wykonać uzupełnienie protetyczne. W szczęce dolnej, czyli żuchwie, proces ten skrócony jest do 1-3 miesięcy. Dla komfortu pacjenta można czas funkcjonowania bez uzębienia skrócić nawet do zera (w przypadku podatności warunków u pacjenta), czyli tego samego dnia założyć implanty i na nich wykonać uzupełnienie protetyczne (odbudowa natychmiastowa). Zdarza się, że proces rekonstrukcji uzębienia na wszczepach nie jest szybki (może trwać nawet do dziewięciu miesięcy). Jednak ze względu na wysoki odsetek powodzeń tego rodzaju leczenia, sięgający ok. 95% oraz znakomity wzrost komfortu funkcjonowania na co dzień pacjenta, warto uzbroić się w cierpliwość.

Czy wszczepienie implantów jest bolesne?

Implantacja nie jest dużą ingerencją w organizm. Zabieg odbywa się w miejscowym znieczuleniu. Wszczepienie implantu to zabieg chirurgiczny, wymaga założenia kilku szwów. W pierwszej i drugiej dobie może wystąpić niewielki obrzęk i bolesność operowanej okolicy. Nie jest to znaczna dolegliwość, zwłaszcza, jeśli pacjent stosuje się do naszych zaleceń pozabiegowych. Po 7-14 dniach w trakcie krótkiej kontroli zdejmowane są szwy. Przez kolejne 4-6 miesięcy wszczepy wgajają się, są odsłaniane. Możliwy jest wówczas ostatni etap odbudowy zęba – korona protetyczna na implancie.

Jakie są przeciwwskazania do implantacji?

Nie należy stosować leczenia protetycznego implantami u osób chorujących przewlekle na tzw. schorzenia ogólnoustrojowe – nowotwory, AIDS, cukrzycę, nadciśnienie, osteoporozę, choroby psychiczne. Wymagają one indywidualnej decyzji lekarza implantologa na podstawie odpowiednich badań pacjenta oraz właściwej opieki przed i po zabiegu implantologicznym. Nie powinno się wszczepiać implantów również nałogowym palaczom, alkoholikom, alergikom, chorym na chorobę reumatyczną (pod każdą jej postacią), chorobę wieńcową, osobom po 65 roku życia i wszystkim zdrowym – ale młodym, którzy jeszcze rosną. Wiąże się to z dużym odsetkiem niepowodzenia.

Co jeśli jest zbyt mało kości, by założyć implant?

Brak nawet jednego zęba przez dłuższy czas powoduje stopniowy zanik kości w okolicy luki – dziąsło staje się zapadnięte. Chcąc uniknąć konsekwencji zaników kostnych jedynym sposobem jest jak najszybsze wprowadzenie implantu tuż po wygojeniu kości po utraconym zębie. Co ważne – żadna tradycyjna metoda protezowania (most, proteza ruchoma) nie jest w stanie zahamować zaniku tkanki kostnej. Jeśli kość zaniknie, stosuje się wówczas chirurgiczną metodę tzw. sterowanej regeneracji kości, która to daje możliwość miejscowej odbudowy ubytków dzięki zastosowaniu naturalnych przeszczepów kostnych z innych rejonów ciała lub (co jest mniej inwazyjne dla pacjenta) specjalnych substancji pobudzających wzrost kości w ściśle określonej lokalizacji (materiał kościozastępczy).

Kiedy warto zdecydować się na implanty?

Implanty są najlepszą formą uzupełnienia braków uzębienia u zdecydowanej większości pacjentów. Największą zaletą implantów jest ich trwałość oraz wygoda użytkowania. Swoje właściwości implanty zawdzięczają głównie temu, że pozwalają podczas jedzenia przenosić nacisk na kości szczęki lub żuchwy, podobnie jak ma to miejsce przy naturalnych zębach. Implanty są dobrą formą inwestycji we własne zdrowie.