Czym jest martwy ząb?

Martwy ząb to ząb pozbawiony żywej miazgi. W związku z tym żadne substancje odżywcze, tlen, bodźce nerwowe ani krew nie są w stanie do niego dotrzeć. Właśnie dlatego rozpoznanie go nie należy do najłatwiejszych zadań. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, przeczytaj artykuł

Jakie są przyczyny powstawania martwego zęba?

Do najczęstszych powodów powstawania martwego zęba zaliczyć należy przede wszystkim próchnicę oraz urazy mechaniczne. Pierwsza przyczyna jest jednak znacznie bardziej powszechna. Za obumarcie zęba odpowiadają przede wszystkim bakterie pojawiające podczas powstawania ubytków próchnicowych. Produkują one wiele toksycznych substancji, które następnie prowadzą do stopniowego, a z czasem do nieodwracalnego uszkodzenia miazgi zęba. W pierwszej fazie uszkodzeń dochodzi do zapalenia miazgi. Z czasem, wraz ze stałym pogłębianiem się ubytków próchnicowych, warstwa zębiny otaczającej miazgę zaczyna się zmniejszać, a szkodliwe bakterie mają ułatwiony dostęp do oddziaływania na miazgę. W kolejnych fazach dochodzi do zaostrzenia zapalenia miazgi, które z biegiem czasu wkracza w etap nieodwracalny, a następnie miazga obumiera.

Kolejną przyczyną obumierania zęba są urazy mechaniczne. Wśród najczęściej spotykanych wymienić należy przede wszystkim upadki, uderzenia i wybicia zęba. Mogą one powodować zaburzenia przepływu krwi w miazdze, a tym samym doprowadzić do ograniczenia dostępu wszystkich substancji odżywczych i tlenu. Komórki umierają, a wraz z nimi nieodwracalnemu obumarciu ulega miazga.

Jak rozpoznać martwy ząb?

Wraz z obumarciem zęba dochodzi do wielu reakcji ubocznych. Dzięki odpowiedniej wiedzy bez problemu można rozpoznać problem. Z powodu podrażnienia tkanek znajdujących się wokół zęba może dojść do ropnia dziąseł (w postaci gęstej wydzieliny, w której skład wchodzą głównie bakterie), a także do pojawienia się opuchlizny. Martwy ząb można rozpoznać również po jego ciemnym, nienaturalnym kolorze, stanowiącym efekt obumarcia komórek, a także po kompletnym braku reakcji na wszelkie bodźce (ciepło, zimno lub bodźce elektryczne). W etapie przejściowym poprzedzającym obumarcie miazgi możliwe jest odczuwanie nadwrażliwości na ciepło i zimno, a także występuje pulsujący ból zęba.

W końcowym etapie obumierania zęba mogą pojawić się gorączka, dreszcze i ból szczęki. Sygnałem ostrzegawczym okazuje się również zmatowienie szkliwa. Po wystąpieniu któregokolwiek z wymienionych wyżej objawów konieczna może okazać się wizyta u specjalisty, który postawi ostateczną diagnozę.

Czy martwy ząb może boleć?

Pojawienie się bólu martwego zęba zależy od etapu, na jakim postępuje martwica. Na samym początku dolegliwości bólowe z reguły nie występują. Na etapie przejściowym może pojawić się, wspomniany już, pulsujący ból zęba. Jest on efektem zalegania wysięku ropnego i zwykle nasila się podczas leżenia. Po jego ustaniu dochodzi do całkowitej martwicy miazgi zęba.

Dolegliwości bólowe mogą pojawić się także w efekcie leczenia stomatologicznego. Jeśli dentysta założy na ząb zbyt dużą koronę protetyczną, wysoce prawdopodobne jest przeciążenie zęba, a także wystąpienie zmian okołowierzchołkowych. W takiej sytuacji ból dokucza zwykle podczas gryzienia i może być z łatwością wyeliminowany na kolejnej wizycie u stomatologa poprzez skrócenie założonej korony.

Czy można wybielić martwy ząb?

W przypadku zdiagnozowania martwicy miazgi zęba stomatolog decyduje się na rozpoczęcie leczenia kanałowego. Po jego zakończeniu i zaaplikowaniu niezbędnych materiałów dentystycznych ząb można uznać za zaleczony. Z czasem jednak w związku z obumarciem wszystkich tkanek ząb zmienia swoją barwę i zaczyna ciemnieć. W takiej sytuacji można podjąć decyzję o jego wybielaniu.

Do wybielania martwych zębów stosowanych jest kilka metod. Pierwsza z nich, tzw. walking bleaching, nazywana jest również techniką stopniowego wybielania. Polega ona na kilkukrotnym zaaplikowaniu środka wybielającego wewnątrz zęba oraz na jego powierzchni. Można wówczas samodzielnie kontrolować odcień wybielanego zęba.

Drugą często stosowaną metodą jest tzw. power bleaching. Polega ona na nałożeniu preparatu wybielającego na ząb i naświetlaniu go przez kilka minut. Najczęściej wykorzystywaną do tego substancją jest nadtlenek wodoru. Zabieg również można powtarzać, a dzięki temu dopasować idealny odcień.

W przypadku gdy wcześniej wymienione metody nie przyniosły oczekiwanego efektu, można zdecydować się na nałożenie licówek lub korony protetycznej. Licówki to specjalne płytki przyklejane do powierzchni zęba, które idealnie imitują naturalne uzębienie. Z kolei korony protetyczne to wkłady umożliwiające pełną rekonstrukcję zęba. Obydwa zabiegi są jednak bardziej inwazyjne, ponieważ niezbędne do nich może okazać się delikatne spiłowanie naturalnych zębów.

Duża część osób na pewnym etapie życia styka się z problemem umierania miazgi. Właśnie dlatego warto wiedzieć, jak rozpoznać martwy ząb i jakie zabiegi można na nim przeprowadzić.